Bij ons in Groningen noemen ze dit recept stopvarf’, vertelt m’n moeder. Als ik even later het recept in een kommetje zie, snap ik waar het woord vandaan komt. Bruine bonen met aardappelen tot puree gestampt, dat is het. ‘Wel wat karig’, merk ik op. ‘Kunnen we het niet wat opleuken?’ ‘Vroeger hadden de mensen niet zo veel te besteden als tegenwoordig, maar wilde men wel wat voedzaams eten’, herinnert m’n moeder mij. Toch besluiten we het stevige Groningse wintergerecht te verrijken met een wortelsalade voor wat meer kleur, wat augurkjes, uitjes en piccalilly voor wat extra smaak en de appelmoes omdat ik dat altijd zo lekker vind bij stamppot’. Zo krijgt dit recept van weleer een hedendaags tintje.
Wat ga je doen?